confession
اقرار در اصطلاح حقوقی به معنای اذعان و تصدیق شخصی به حقی یا حقیقتی است که به نفع دیگری یا علیه خودش تمام میشود.
به عبارت سادهتر، یعنی کسی به صورت صریح و آگاهانه، امری را که به نفع یا ضرر اوست، تأیید کند.
فرق اعتراف و ا قرار
اعتراف نیز به معنای ا قرار است، با این تفاوت که در مفهوم اعتراف، معرفت و آگاهی نسبت به آنچه بدان ا قرار میکند نهفته است؛ اما در ا قرار چنین نیست.اعتراف همواره با زبان است؛ اما ا قرار گاهی با زبان است و گاهی با غیر زبان؛ مانند اشاره.
انواع اقرار
* اقرار صریح: که به صورت مستقیم و بدون ابهام صورت میگیرد. مثلاً شخصی به صورت کتبی یا شفاهی بگوید که فلان مبلغ را به دیگری بدهکار است.
* اقرار ضمنی : که از رفتار یا اعمالی استنباط میشود. مثلاً شخصی که ملکی را به دیگری اجاره میدهد، ضمناً مالکیت آن ملک را برای مستأجر تصدیق کرده است.
* اقرار قضایی : که در دادگاه و در جریان رسیدگی به دعوا صورت میگیرد.
* اقرار خارج از دادگاه : که خارج از دادگاه و در مکانی دیگر انجام میشود.
شرایط صحت اقرار
برای اینکه یک ا قرا ر در دادگاه پذیرفته شود، باید شرایط خاصی را دارا باشد:
* آگاهی و اختیار: شخص باید به طور کامل از معنای ا قرار خود آگاه باشد و آن را به اختیار و بدون هیچگونه اجبار یا تهدیدی انجام دهد.
* صدق و صراحت: ا قرار باید صادقانه و صریح باشد و هیچگونه ابهام یا تناقضی در آن وجود نداشته باشد.
* ربط به موضوع دعوا: ا قرار باید به موضوع دعوای مطروحه مربوط باشد.
* عدم مخالفت با قانون و شرع: ا قرار نباید مخالف قانون یا شرع باشد.
آثار حقوقی اقرار
ا قرار دارای آثار حقوقی مهمی است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
* قطعی بودن: ا قرار معمولاً به عنوان یک دلیل قطعی در دادگاه پذیرفته میشود.
* قابل برگشت نبودن: به طور کلی، ا قرار پس از انجام قابل برگشت نیست، مگر اینکه دلیل موجهی برای ابطال آن وجود داشته باشد.
* اثبات حق یا تعهد: ا قرار میتواند به عنوان دلیلی بر اثبات حق یا تعهد شخص اقرارکننده استفاده شود.
کاربردهای اقرار در حقوق
ا قرار در موارد مختلفی در حقوق کاربرد دارد، از جمله:
* اثبات دین: برای اثبات اینکه شخصی مبلغی را به دیگری بدهکار است.
* اثبات مالکیت: برای اثبات اینکه شخصی مالک اموالی است.
* اثبات وقوع جرم: در برخی موارد، ا قرار متهم میتواند به عنوان دلیل بر وقوع جرم استفاده شود.
* انصراف از دعوا: شخصی میتواند با ا قرار به حقی، از دعوای خود انصراف دهد.
نکته مهم: هرچند ا قرار در حقوق از اهمیت بالایی برخوردار است، اما باید توجه داشت که در برخی موارد، قاضی میتواند به دلایل مختلفی مانند وجود شبهه یا تناقض در ا قرار، آن را نپذیرد.