شرط صریح تعهدى است تبعى که در متن عقد بیان مى‌گردد.
هر یک از طرفین عقد موظف است طبق شرط مذکور در عقد رفتار کند و متعهد نمى‌تواند از ایفاى شرط تصریح شده در عقد شانه خالى کند. منظور از تصریح این است که جمله شرط به دلالت مطابقی بر مفاد شرط دلالت کند، نه به دلالت تضمنی یا دلالت التزامی ؛ مثل آنکه در ضمن عقد بیع تصریح گردد که کالاى مورد معامله باید قبل از حمل، بیمه شود.