اجازه صرف‌نظر از تمایل درونی(رضایت) به «انشاء ی اذن»به یکی طُرق اربعه(روشهای چهارگانه)نیازمنداست.
طُرق اربعه:
فعل(عمل)، لفظ(گفتار)، کتابت(نوشتن) و یا بصورت «اشاره»، اجازه ،اعلام می شود.
تفاوت اذن و اجازه
– در اذن فقط رضایت قلبی یا به عبارتی تمایل درونی لازم است.
– در اجازه به‌جز رضا باید قصد انشا (یعنی نشان دادن رضایت به شکلی) هم باشد.
– رجوع از اذن ممکن است اما رجوع از اجازه ممکن نیست(فقط اذن دفن اموات به جهت شرعی غیرممکن است).
– با رجوع از اذن خسارت وارده بر مأذون (کسی که به او اذن داده‌شده) بر عهده خود مأذون است.
درمعاملات حقوقی و ملکی ، اذن بتنهایی کفایت نمی کند بلکه، مالک باید با فعل خود اجازه را انشاء کند
در قانون مدنی ٧۵ مورد ازواژه اجازه استفاده شده است