عَصَبه
برخی آن را مفرد دانسته و جمع آن را عصبات و برخی آن را جمع عاصب دانسته اند.
اين كلمه به ذكور اختصاص دارد.افراد عصبه منحصرند به خويشاوند ذكوري كه قرابت آنان به سبب خويشاوند ذكور (مثل جد، پسرپسر، برادر، عمو، پسران ايشان) باشد و تصريح شده است كه زن بر حسب لغت و شرع از عصبه نيست.
به تعریف آیت الله خمينــي «عصبــه هر مردي است كه بدون واسطه يا با واسطه ذكور به ميت انتساب دارد.