زمان گیرش بتن

Concrete Setting

تغییر از حالت پلاستیک به جسمی سخت را گیرش می‌گویند.
زمان گیرش بتن ، مدت زمان سپری شده از لحظه اختلاط آب و سیمان می باشد که از این به بعد به دلیل هیدراتاسیون سیمان روانی بتن رو به کاهش می گذارد.و منجر به توسعه تدریجی سفتی خمیر سیمانی می‌شود. و خمیر سیمانی از یک مخلوط مایع به یک ترکیب سخت و سفت تبدیل می‌شود.
گیرش بتن را نباید با سخت شدن اشتباه گرفت. سخت شدن بتن به تقویت و جامد شدن مواد اشاره می‌کند. در حالی که گیرش بتن یا تنظیم بتن زمانی انجام می‌شود که خمیر سیمان با از دست دادن قابلیت انعطاف پذیری و کارایی خود شروع به رسیدن به یک قوام مشخص می‌کند.
دمای هوا، دمای زمین و شرایط آب و هوایی در هیدراتاسیون سیمان موثر است. زمان گیرش بتن با افزایش دما کاهش می‌یابد اما دمای بالای 30 درجه سانتی‌گراد می‌تواند یک اثر معکوس داشته باشد. در دمای بالا سرعت گیرش بیشتر است و بتن سریع تر سفت می‌شود.
کیورینگ در  گیرش بتن و بلوغ بتن بسیار موثر است.همچنین هنگامی که از بتن در شرایط شدید دمایی، یعنی هوای سردتر یا در اواسط تابستان استفاده می‌شود، برای بهبود گیرش بتن  از مواد افزودنی بتن  استفاده می شود.
تند گیر کننده بتن برای هوای خیلی سرد و کندگیر کننده‌ بتن برای هوای گرم استفاده می گردد.

گیرش بتن دو مرحله دارد :

• زمان گیرش اولیه بتن :
  زمانی که مخلوط بتن شروع به از دست دادن قابلیت ارتجاعی خود می‌کند. و مخلوط مایع شروع به سفت شدن می‌کند، به طوری که کارپذیری و روانی بتن مخلوط کاهش پیدا می‌کنند.
• زمان گیرش نهایی بتن :
  زمانی که در آن مخلوط بتن به حالت جامد در می‌آید. و مخلوط بتن می‌تواند شکل خود را حفظ کند و تلاش برای اصلاح آن به  استحکام و مقاومت ان  آسیب می‌رساند.