ماده ۱ آیین‌نامه اجرایی نحوه شناسایی کارگران شاغل در کارگاه های ساختمانی کشور – مصوب ۱۴۰۲/۱۱/۰۸
ماده ۱ – در این آیین‌نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
۱- قانون: قانون بیمه های اجتماعی کارگران ساختمانی مصوب ۱۳۸۴ با اصلاحات بعدی آن.
۲- وزارت: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
۳- سازمان: سازمان تامین اجتماعی.
۴- کارگر ساختمانی: کارگران شاغل در کارهای ساختمانی اعم از ایجاد یا توسعه ساختمان، احداث و یا افزایش تراکم ساختمان، تجدید بنا، تعمیرات اساسی و یا تخریب مربوط به ساختمان که به طور مستقیم فعالیت داشته، مشمول مقررات خاص از نظر بیمه و بازنشستگی نبوده و اشتغال وی با بررسی مدارک، انجام استعلام ها و بازرسی توسط سازمان، احراز می‌شود.
۵- کارگاه ساختمانی: محلی که در آن عملیات ساختمانی اعم از ایجاد یا توسعه، احداث ساختمان، افزایش تراکم ساختمان، تجدید بنا، تعمیرات اساسی و یا تخریب مربوط به ساختمان صورت می پذیرد.
۶- سامانه: سامانه بیمه اجتماعی کارگران ساختمانی که به منظور فراهم سازی
زیرساخت لازم جهت ثبت درخواست متقاضیان بیمه کارگران ساختمانی و سهولت دسترسی به اطلاعات مرتبط با آنها در راستای تعریف شاخص های ارزیابی، راستی آزمایی و شناسایی دقیق کارگران ساختمانی توسط سازمان ایجاد و مورد استفاده قرار می‌گیرد. بخشی از اطلاعات موصوف از بانک های اطلاعاتی مستقر در وزارت از جمله سامانه اطلاعات رفاه ایرانیان و بخشی دیگر به صورت برخط با سایر نهادها و دستگاه های ذی ربط تغذیه می‌شوند.
آیین‌نامه اجرایی نحوه شناسایی کارگران شاغل در کارگاه های ساختمانی کشور / بعدی
آیین‌نامه اجرایی نحوه شناسایی کارگران شاغل در کارگاه های ساختمانی کشور – مرکز پژوهش مجلس