ماده 3 آیین نامه اجرایی ماده یک قانون اصلاح لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب ۱۳۸۸/۴/۲۰ مجمع تشخیص مصلحت نظام (تنقیحی مورخ ۱۴۰۱/۶/۱۷ شورای عالی استان ها)

ماده۳ـ شهرداری مکلف است حتی المقدور از طریق سامانه های الکترونیک قبل از صدور پروانه ساختمانی، گواهی پایان کار ساختمانی، افراز، تفکیک، تغییر کاربری اراضی فضای سبز واقع در طرح های دولتی و تغییر کاربری املاک واقع در طرح های توسعه شهری جهت بررسی نوعیت املاک و اراضی براساس مفاد بند «د» و تعداد درختان املاک و اراضی (مطابق وضع موجود و سوابق ملک) و تعیین تکلیف تداخل درختان با محل احداث بنا و طرح های عمرانی، موضوع را از کمیسیون ماده هفت این آیین نامه استعلام نماید.

آرای قبلی با نوعیت باغ، صادره توسط مراجع ذیصلاح (مراجع قضایی، کمیسیون ماده۱۲ قانون زمین شهری (تا پیش از اصلاح قانون یعنی سال ۱۳۸۸)و سازمان ثبت اسناد و املاک، مطابق جزء های دوم و سوم این آیین نامه و باغات مشمول جزء یکم و چهارم بند «د» که به تشخیص کمیسیون ماده ۷ نوعیت قطعی باغ داشته باشند نیازی به طرح مجدد در شورای اسلامی شهر ندارد، مگر آنکه نظر کمیسیون در مراجع قضایی نقض شود.

تبصره ـ املاک و اراضی که براساس طرحهای جامع و تفصیلی شهر، در پهنه فضای سبز ( G ) واقع شده اند، قابلیت طرح در کمیسیونهای ماده ۷ را نداشته و باید بصورت فضای سبز بمانند.

قبلی / ماده 3 آیین نامه اجرایی ماده یک قانون اصلاح لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها / بعدی

آیین نامه اجرایی ماده یک قانون اصلاح لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها – مرکز پژوهش مجلس