(Electromagnetic Interference)
تداخل الکترومغناطیسی (EMI)به اختلالی گفته می‌شود که در اثر برخورد امواج الکترومغناطیسی با مدارهای الکترونیکی رخ می‌دهد. این اختلال می‌تواند باعث عملکرد نادرست، کاهش کیفیت و حتی آسیب دیدن دستگاه‌های الکترونیکی شود.
علل ایجاد تداخل الکترومغناطیسی
* منابع طبیعی: رعد و برق، خورشید و پدیده‌های طبیعی دیگر می‌توانند باعث ایجاد امواج الکترومغناطیسی شوند.
* منابع مصنوعی: دستگاه‌های الکترونیکی مانند موتورهای الکتریکی، ترانسفورماتورها، لامپ‌های فلورسنت، رادیوهای FM و تلفن‌های همراه می‌توانند منابع مهمی برای تولید EMI باشند.
* خطوط انتقال برق: جریان‌های الکتریکی در خطوط انتقال برق می‌توانند میدان‌های الکترومغناطیسی قوی ایجاد کنند.
انواع تداخل الکترومغناطیسی
* تداخل هدایتی: زمانی رخ می‌دهد که امواج الکترومغناطیسی از طریق سیم‌ها و اتصالات وارد مدار شوند.
* تداخل تشعشعی: زمانی رخ می‌دهد که امواج الکترومغناطیسی از طریق هوا یا سایر محیط‌ها به مدار منتقل شوند.
تأثیرات تداخل الکترومغناطیسی
* نویز در سیگنال‌ها: باعث ایجاد نویز و اختلال در سیگنال‌های صوتی، تصویری و داده‌ای می‌شود.
* عملکرد نادرست دستگاه‌ها: می‌تواند باعث عملکرد نادرست یا توقف کامل دستگاه‌های الکترونیکی شود.
* کاهش عمر مفید دستگاه‌ها: تداخل الکترومغناطیسی می‌تواند باعث آسیب دیدن قطعات داخلی دستگاه‌ها شود.
* ایجاد خطا در داده‌ها: در دستگاه‌های الکترونیکی مانند کامپیوترها می‌تواند باعث ایجاد خطا در داده‌ها شود.
راه‌های کاهش تداخل الکترومغناطیسی
* حفاظت از مدارها: استفاده از شیلدهای فلزی، فیلترهای نویز و زمین کردن مناسب برای کاهش تداخل.
* فاصله‌گذاری مناسب: قرار دادن دستگاه‌های الکترونیکی در فاصله مناسب از یکدیگر برای کاهش تأثیر متقابل.
* استفاده از کابل‌های با کیفیت: استفاده از کابل‌های با کیفیت و دارای محافظ برای کاهش تداخل هدایتی.
* طراحی مناسب مدار: طراحی مدارهای الکترونیکی با توجه به استانداردهای EMC برای کاهش حساسیت به تداخل.
استانداردهای EMC
استانداردهای EMC (Electromagnetic Compatibility) مجموعه قوانین و مقرراتی هستند که برای کاهش تداخل الکترومغناطیسی و اطمینان از عملکرد صحیح دستگاه‌های الکترونیکی در کنار یکدیگر تدوین شده‌اند.