تقسیم عرصه به معنای تقسیم سهم هر یک از مالکین یک ساختمان مشترک (مانند آپارتمان) از زمین زیربنای ساختمان است. این تقسیم به صورت مشاعی انجام می‌شود و به این معناست که هر مالک به نسبت مساحت واحد خود، از زمین زیربنای ساختمان سهم دارد.
عوامل موثر در تقسیم عرصه
* مساحت واحدها: هر چه مساحت یک واحد بیشتر باشد، سهم آن از عرصه نیز بیشتر خواهد بود.
* نوع کاربری واحدها: در مواردی که واحدهای مسکونی و تجاری در یک ساختمان وجود داشته باشد، ممکن است برای تعیین سهم هر واحد از عرصه، ضرایبی در نظر گرفته شود.
* قوانین و مقررات محلی: قوانین و مقررات هر منطقه ممکن است در نحوه تقسیم عرصه تاثیرگذار باشد.
* توافق نامه مالکین: توافق نامه‌ای که بین مالکین تنظیم می‌شود، می‌تواند نحوه تقسیم عرصه را مشخص کند.
روش‌های معمول تقسیم عرصه
* تقسیم بر اساس مساحت: ساده‌ترین روش تقسیم عرصه، تقسیم آن به نسبت مساحت هر واحد است. به عنوان مثال، اگر یک ساختمان دارای دو واحد ۱۰۰ متری و یک واحد ۲۰۰ متری باشد، واحد ۲۰۰ متری دو برابر واحدهای ۱۰۰ متری از عرصه سهم خواهد داشت.
* تقسیم بر اساس ارزش واحدها: در مواردی که واحدها از نظر امکانات و موقعیت مکانی متفاوت باشند، ممکن است تقسیم عرصه بر اساس ارزش هر واحد انجام شود.
* تقسیم بر اساس توافق مالکین: در مواردی که مالکین به توافق برسند، می‌توانند روش دیگری برای تقسیم عرصه انتخاب کنند.
اهمیت تقسیم عرصه
* فروش یا اجاره واحد: هنگام فروش یا اجاره یک واحد، سهم آن از عرصه بر روی ارزش ملک تاثیرگذار است.
* تخریب و نوسازی ساختمان: در صورت تصمیم به تخریب و نوسازی ساختمان، سهم هر مالک از عرصه تعیین‌کننده میزان سهم او در ساختمان جدید خواهد بود.
* تغییر کاربری: در صورت تغییر کاربری ساختمان، سهم هر مالک از عرصه می‌تواند بر نحوه استفاده از آن تاثیرگذار باشد.
نکات مهم در خصوص تقسیم عرصه
* ثبت در سند مالکیت: تقسیم عرصه باید در سند مالکیت هر واحد ثبت شود.
* مشاوره با متخصص: برای انجام تقسیم عرصه به صورت دقیق و قانونی، بهتر است از مشاوره یک وکیل یا کارشناس املاک استفاده کنید.
* توافق جمعی: در صورت وجود اختلاف بین مالکین، رسیدن به توافق جمعی برای تقسیم عرصه بسیار مهم است.