دسته‌ها
Uncategorized

توافق نامه محرمانگی

سیامک نامدار

Non-Disclosure Agreement

 

قرارداد محرمانگی / قرارداد سری / قرارداد ان دی ای/ قرارداد NDA

توافقنامه محرمانگی یک نوع توافق بین دو طرف است که به منظور حفاظت و حفظ محرمانگی اطلاعات، دانش فنی، فرمول ها، روش ها، راه حل ها و سایر اطلاعات خصوصی از یک پروژه ، شرکت یا سازمانی استفاده می شود.

این قراردادها معمولاً در صنعت هایی که نیاز به حفظ اطلاعات شخصی ، اطالاعات تجاری یا فناوری بالا دارند استفاده می شوند.

این موارد عموماً محرمانه هستند و می تواند بر طبق توافقنامه قابل دسترسی و استفاده باشد. در صورت نقض قرارداد محرمانگی، ضررها و خسارت های مالی و حقوقی مشخص می شود و قابل پیگیری قانونی است.

 

توافقنامه محرمانگی یک توافق رسمی بین دو طرف است که در آن اطلاعات و محتوای خاصی در حوزه‌ی فنی، تجاری یا سایر زمینه‌ها تحت حفظ و محرمانگی قرار می‌گیرند. این توافق در اصل به دو طرف اجازه می‌دهد تا به یکدیگر دسترسی و استفاده از اطلاعات محرمانه را بدهند، اما به شرط رعایت قوانین محرمانگی و جلوگیری از فاش کردن این اطلاعات به طرف سوم.

هدف  این قراردادها محافظت از رقابت‌پذیری، جلوگیری از دسترسی غیرمجاز و استفاده نامناسب از اطلاعات، و حفظ امتیازات و حقوق فرد یا سازمانی درباره این اطلاعات است.

این قراردادها به طرفین امکان می‌دهد از اطلاعات محرمانه خود استفاده کنند و همچنین از روند تجاری خود در رابطه با آنها محافظت کنند.

این قرارداد بین دو طرف (معمولاً سازمان‌ها، شرکت‌ها یا افراد حقیقی) برای حفظ محرمانگی و صیانت از اطلاعات مشترک یا محرمانه امضا می‌شود. هدف از این توافقنامه، تضمین محافظت از اطلاعات محرمانه و جلوگیری از انتشار یا عدم مجاز استفاده از آنها توسط طرف سوم است.

محتوای توافقنامه محرمانگی

1. تعریف اطلاعات محرمانه:

توافق بر این است که کدام اطلاعات در بردارنده اطلاعات محرمانه هستند و باید محرمانه نگه داشته شوند.

 

2. محدودیت‌ها و مقررات:

توافقنامه شامل قوانین و محدودیت‌هایی است که آن‌ها را بر طرفین تحمیل می‌کند؛ مثلاً محدودیت در استفاده از اطلاعات، محدودیت در فاش کردن آنها و زمان محرمانگی مورد نظر.

3. محدوده استفاده:

توافقنامه به طرفین می‌گوید که اطلاعات محرمانه می‌توانند فقط در یک محدوده خاص و برای منظور واضحی استفاده شوند.

4. وظایف و مسئولیت‌ها:

توافقنامه تعیین می‌کند که هر طرف چه وظایف و مسئولیت‌هایی در رابطه با اطلاعات محرمانه دارد؛ از جمله احراز هرگونه اطلاعات محرمانه در طول اجرای توافقنامه.

5. صرف نظر از محرمانگی:

توافقنامه ممکن است شرایط و مواردی را تعیین کند که به طرفین اجازه دهد از قوانین محرمانگی صرف نظر کنند؛ مثلاً در مواردی که اطلاعات قبلاً عمومی شده باشند.