حق سرقفلی
سرقفلی حقی مالی است که مستأجر در ازای رونق بخشیدن به محل کسب و ایجاد اعتبار تجاری برای ملک تجاری به دست می‌آورد. این حق معمولاً در هنگام تحویل ملک به مالک یا انتقال به مستأجر جدید دریافت می‌شود.
موارد مهم درباره سرقفلی
* قابل انتقال است : مستأجر می‌تواند آن را به مستأجر بعدی بفروشد.
* قابل افزایش است : ممکن است در قرارداد شرط افزایش سالانه شود.
* در صورت تخلیه اختیاری : معمولاً مستأجر حق دریافت سرقفلی را ندارد.
مثال:
اگر مستأجری برای یک مغازه ۱۰۰ میلیون تومان سرقفلی پرداخت کند، در پایان اجاره می‌تواند این مبلغ و بیشتر را از مستأجر جدید دریافت کند.
تفاوت سرقفلی، حق کسب و پیشه و حق تجارت
۱. سرقفلی (حق سرقفلی)
* تعریف : مبلغی که مستأجر در ابتدای اجاره به مالک می‌پردازد
* ویژگی‌ها :
– قراردادی و توافقی بین مالک و مستأجر
– معمولاً مبلغ ثابت و یکجا پرداخت می‌شود
– در قرارداد اجاره ذکر می‌شود
– قابل انتقال به مستأجر بعدی است
۲. حق کسب و پیشه
* تعریف : حقی که مستأجر به دلیل رونق بخشیدن به محل کسب و کار کسب می‌کند
* ویژگی‌ها :
– ناشی از فعالیت مستأجر است نه قرارداد
– در پایان قرارداد اجاره قابل مطالبه است
– میزان آن به رونق کسب‌وکار بستگی دارد
– حتی اگر در قرارداد ذکر نشده باشد قابل مطالبه است
توجه : در نظام حقوقی ایران، حق کسب و پیشه و سرقفلی گاهی به جای هم استفاده می‌شوند، اما از نظر حقوقی تفاوت‌های اساسی دارند.