سَفته یا سُفته یکی از انواع اسناد تجاری است.
مثل چک و برات یکی از انواع اسناد تجاری است. سفته در معاملات تجاری و بازرگانی کاربرد بسیار زیادی دارد و سندی است که تعهد می آفریند و صادر کننده آن باید وجه نوشته شده در این سند تجاری را پرداخت کند.
سفته بانکی سندی است که به موجب آن امضاء کننده متعهد می‌شود تا مبلغی را در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله کرد او بپردازند. علاوه بر امضاء یا مهر متعهد باید مشخص کننده مبلغ تعهد شده، گیرنده وجه و تاریخ نیز باشد.
برای سفته میتوان ضامن تعیین کرد که پشت انرا امضا و در واقع پرداخت انرا تضمین میکند.
نکات مهم در پر کردن سفته
– درج مشخصات صادرکننده و اقامتگاه و محل پرداخت
– مبلغ به حروف قید شود. اگر مبلغ قید نشود تا حداکثر میزان اعتبار اسمی سفته مسئول شناخته می‌شوید.
– تاریخ صدور سفته و تاریخ پرداخت نیز باید به طور مشخص در محل مربوطه قید شود، قید نکردن تاریخ سررسید سفته به معنی عندالمطالبه بودن این سند است.
درصورت رعایت نکردن موارد فوق سفته از از زمره اسناد تجارتی خارج می‌شود. به این معنا که شما باید برای وصول آن مثل یک ورقه تعهد به پرداخت دین مدنی به دادگاه مراجعه کنید و خیلی از مزایا مثل مسئولیت تضامنی امضاکنندگان سند را از دست می‌دهید. تضامنی بودن پرداخت به این معنا است که دارنده حق دارد برای وصول تمام مبلغ سند به هر یک از امضاکنندگان رجوع کند و اگر مهلت‌های مذکور در قانون تجارت را به منظور واخواست رعایت کند، می‌تواند معادل مبلغ سند، اموال مسئول پرداخت آن را بدون پرداخت خسارت احتمالی توقیف نماید.
سفته حسن انجام کار
سفته حسن انجام کار درواقع همان سفته ای است که هنگام قراردادهای کاری و استخدام ها ، کارفرما بابت ضمانت انجام کار از شما دربافت میکند.
در تاریخ پرداخت سفته ، به جای درج تاریخ حتما قید شود ” سفته بابت حسن انجام کار ” و اصلا تاریخ پرداخت ذکر نشود .
ذکر اینکه سفته به چه منظور صادر شده است بسیار مهم است .
در سفته ذکر کنید که آن وجه را به چه کسی یا چه شرکتی صادر کرده اید .
حتما شماره سفته را در قرارداد درج کند .
پس از صدور سفته ضمانت انجام کار یک نسخه از آن را کپی و نزد خود نگه دارید تا در صورت امتناع کارفرما از استرداد آن بعد از قطع روابط کاری ، بتوانید از طریق مراجع قضایی اقدام کنید .
اگر سفته‌ای را برای ضمانت یا تضمین انجام تعهدی به کسی می‌دهید به طور حتم این کار را دریکی از دفترخانه‌های اسناد رسمی انجام دهید و از او رسید بگیرید که از چه بابت سند را به وی سپرده‌اید. این کار شما را از مشکلات بعدی در دادگاه آسوده خاطر میکند.
میتوان با پشت‌نویسی سفته را انتقال داد. مثلا سفته را به شخصی انتقال دهید و زیر آن را امضا کرده یا بنویسید به فلانی برای وصول وکالت می‌دهم و امضا کنید.
واخواست سفتا
درصورتی که صادرکننده سفته در سررسید از پرداخت خودداری کرد شما باید از تاریخ سررسید حداکثر طی ۱۰ روز به مجتمع قضایی یا بانک‌ها مراجعه و واخواست خود را در برگه‌های مخصوص در سه نسخه تنظیم، امضا و پس از الصاق تمبر توسط مأمور ابلاغ به آدرس صادرکننده ابلاغ کنید. همچنین به یاد داشته باشید هیچ نوشته‌ای نمی‌تواند جایگزین واخواست یا اعتراض نبود تأدیه را بگیرد.
شما باید از تاریخ واخواست طی مدت یک سال برای کسی که سفته را در ایران صادر کرده و مدت ۲ سال برای کسی که سفته را در خارج از ایران صادر کرده، طبق قاون تجارت اقامه دعوی کنید. در صورت رعایت نکردن مهلت‌های مذکور و انجام ندادن موارد فوق، شما حق مراجعه و طرح دعوی علیه پشت‌نویسان و ضامنین آنها را از دست می‌دهید و نمی‌توانید بدون واخواست از دادگاه بدون ایداع خسارت، تقاضای تأمین خواسته کنید.
ضامن سفته
امضایی که پشت سفته به نام دیگری صادر شده به معنای ضمانت شما در پرداخت مبلغ سند است. بنابراین حتما در مراودات روزمره با دقت بسیار و مطالعه دقیق مفاد مندرج در سند (سفته) نسبت به ضمانت، دریافت یا انتقال آن اقدام کنید.
سفته بدون نام طلبکار
در این صورت فرد می تواند یا خودش در سررسید برای گرفتن پول اقدام کند یا این که آن را به دیگری حواله بدهد، عبارت «حواله کرد» در سفته به شخص دارنده این اختیار را می دهد که بتواند سفته را به دیگری منتقل کند، ولی اگر «حواله کرد» خط زده شود، دارنده سفته نمی تواند آن را به دیگری انتقال دهد و تنها خود وی باید برای وصول آن اقدام کند، علاوه بر آن می تواند با پشت نویسی آن را به شخص دیگری انتقال دهد.