اضافه مقاومت سازه
اعلب سازه ها در برابر نیروی زلزله، مقاومت بیشتری را در مقایسه با مقاومت در نظر گرفته شده در طراحی از خود نشان داده است. این همان مفهوم اضافه مقاومت سازه در هنگام زلزله است.
رویکرد آیین نامه ها در ساده سازی محاسبات و ارائه ی فرضیاتی درجهت اطمینان و سهولت محاسبات ساختمان از یک طرف، و از طرف دیگر ضوابطی که ترسیم نقشه های سازه ای برای کاهش هزینه های کارگاهی و جلوگیری از اشتباهات اکیپ اجرایی در نظر گرفته می شود، سبب شده اند که مقاومت اعضای اجرا شده بیشتر از مقاومت در نظر گرفته شده برای آنها در روند طراحی باشد.
عوامل ایجاد اضافه مقاومت سازه
مقاومت اسمی فولاد مصرفی در ساختمان (چه به صورت میلگرد و چه به صورت پروفیل) در محاسبات ، معمولاً کمتر از مقدار مقاومت واقعی آن هاست.
اضافه مقاومت ناخواسته ای که بیشتر از نیاز طراحی است ، ناشی از تیپ بندی اجزای سازه توسط مهندسین طراح در ترسیم نقشه های سازه ای برای سهولت اجرایی و کاهش اشتباهات کارگاهی
اجزای غیرسازه ای در برخی مواقع سختی قابل ملاحظه ای داشته و مقاومت جانبی سازه را تا حدی افزایش می دهد. در حالیکه در طراحی های روتین، اجزای غیرسازه ای نظیر دیوارهای پیرامونی (میان قاب)، دیوارهای جداکننده (پارتیشن)، آسانسور، راه پله و… معمولاًدیده نمی شود
فرضیات ساده کننده ی آیین نامه ها گاهاً با واقعیت اجرایی پروژه ها مقداری فاصله دارد و معمولاً و در جهت تامین حاشیه امن مورد نظر آیین نامه ها هستند.