طبق ماده ۱۸۶ قانون مدنی عقدی است که هر یک از طرفین بتوانند هر وقتی بخواهد آن را فسخ کند.
عقد جایز (منظور عقود جایز اذنی است) مثل عقد وکالت که هریک از وکیل و موکل هر وقت خواسته باشند ، می توانند آن را فسخ کنند.
عقود جایز نه تنها به خواسته متعاملین بلکه به فوت یا جنون یا سفه هریک از طرفین منفسخ می شوند. مثال برای عقود جایز : ودیعه ، عاریه و مضاربه