قانون شهرداری در ایران در سال ۱۲۸۶ شمسی اولین بار به نام قانون بلدیه به تصویب رسید . در سالهای ۱۳۰۸،۱۳۰۹،۱۳۲۸،و در نهایت ۱۳۳۴، اصلاحاتی در این قانون صورت پذیرفت و قانون مدون سال ۱۳۳۴ به عنوان آخرین قانون، مورد استناد شهرداریها قرار گرفت.طبق این قانون، شهرداری مسئولیت تمامی امور شهری اعم از آموزش ، بهداشت ،آب،برق و … را بر عهده داشت.
به مرور زمان بخشهائی از وظائف مندرج در این قانون از شهرداری گرفته شد و به نهادهای دیگر واگذار گردید.
بر اساس این قانون ، شهرداری ها تاسیس و وظایف محوله را انجام میدهند.
این قانون درحال حاضر دارای ۱۱۹ ماده می باشد.
ماده ۱ قانون شهرداری
قانون شهرداری ها – مرکز پژوهش های مجلس