قرارداد مشارکت در ساخت نوعی قرارداد در ساخت و ساز است.که آورده یک طرف آن زمین و آورده طرف دیگر قرارداد ، هزینه ساخت و اجرای کامل عملیات ساخت است.
طرف اول مالک زمین و طرف دوم سازنده است.که پس از احداث ، ساختمان هر یک از طرفین با در نظر گرفتن ارزش آورده از ساختمان احداث شده به همان میزان سهم می برد.
مشارکت در ساخت با استناد به ماده ده قانون مدنی نوشته میشود.طرفین را متعهد به انجام تعهداتی میکند که عموما توافقی است.
قرارداد مشارکت در ساخت
مشارکت در ساخت دارای ابعاد فنی ، حقوقی ، مالی و روانشناسی می باشد.
در این نوع قرار داد کیفیت ساخت و زمان از پارامتر های بسیار موثر و تعیین کننده شرایط است.
قرار داد مشارکت در ساخت باید توسط متخصصین و افراد حرفه ای و دارای تجربه انحام گردد.
ارزیابی و کارشناسی ملک مورد مشارکت و تدوین شرایط دقیق و تنطیم قرارداد قوی و قابل بررسی در محاکم قضائی در صورت بروز اختلاف ، نظارت بر روند قرارداد و پشتیبانی قرارداد و دیگر خدمات لازم و مورد نیاز به تشخیص متخصصین ، حصور یک فرد و حتی یک تیم متخصص در این نوع قرارداد ها را الزامی میکند. و عامل اصلی و تضمین کننده سلامت قرارداد و اجرای موفقیت آمیز ان است.
زیرا شرایط نامتعادل ، توازن قرار داد را به ضرر طرف دیگر برهم‌میزند. در این حالت اگر قرار داد بدرستی تنطیم نشده باشد و دارای تضمین ها و قدرت حقوقی لازم برای احقاق حقوق را نداشته باشد.
باعث بروز اختلافات شدید ، تعطیل شدن عملیات ساخت و خیلی موارد دیگر . و در نهایت باعث ضایع شدن حقوق یک طرف قرار داد و یا حتی هر دو طرف میشود.
و خسارت های مالی ، روحی و روانی جبران ناپذیر برای طرفین و در بعد اجتماعی برای جامعه و سیستم مدیریتی کشور در پی خواهد داشت.
قرارداد مشارکت در ساخت یکی از پر مخاطره ترین نوع قرارداد های ساختمانی میباشد.
