چربی‌گریز / (Lipophilic)
لیپوفوبیک اصطلاحي است که به موادي اطلاق مي‌شود که تمایل کمی به جذب چربی دارند و به جای آن، تمایل بیشتری به دفع چربی نشان می‌دهند. این ویژگی به دلیل ساختار مولکولی خاص این مواد است که باعث می‌شود مولکول‌های چربی به آن‌ها نچسبند.
چرا برخی مواد چربی‌گریز هستند؟
* ساختار مولکولی: مواد چربی‌گریز معمولاً دارای مولکول‌هایی با ساختار قطبی هستند. این بدان معنی است که بار الکتریکی در این مولکول‌ها به طور یکنواخت توزیع نشده و در نتیجه، جذب مولکول‌های چربی که غیرقطبی هستند، برای آن‌ها دشوار است.
* نیروی دافعه: مولکول‌های چربی به دلیل ساختار غیرقطبی خود، تمایل دارند به هم بچسبند. در حضور یک ماده چربی‌گریز، مولکول‌های چربی برای کاهش سطح تماس با این ماده، به هم می‌چسبند.
مثال‌هایی از مواد چربی‌گریز
* مواد طبیعی: بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات دارای ترکیبات چربی‌گریز هستند.
* مواد مصنوعی: بسیاری از شوینده‌ها و پاک‌کننده‌ها حاوی مواد چربی‌گریز هستند.
کاربردهای مواد چربی‌گریز
* صنعت شوینده‌ها: مواد چربی‌گریز در تولید صابون‌ها، شامپوها و مایع ظرفشویی استفاده می‌شوند.
* صنعت غذایی: در تولید برخی از مواد غذایی مانند سس سالاد و مارگارین از مواد چربی‌گریز استفاده می‌شود.
* صنعت داروسازی: برخی از داروها دارای خاصیت چربی‌گریزی هستند.
* صنعت آرایشی و بهداشتی: در تولید لوسیون‌ها و کرم‌ها از مواد چربی‌گریز استفاده می‌شود.
مزایای مواد چربی‌گریز
* تمیز کردن چربی‌ها: مواد چربی‌گریز به خوبی چربی‌ها را از سطوح مختلف پاک می‌کنند.
* کاهش چسبندگی چربی: این مواد باعث می‌شوند که چربی به سطوح نچسبد.
تصویر: یک قطره آب روی سطحی چربی‌گریز
به طور خلاصه، مواد چربی‌گریز به دلیل ویژگی دفع چربی خود، در صنایع مختلف کاربردهای فراوانی دارند. این مواد با ایجاد سطوح چربی‌گریز، به تمیز کردن و کاهش چسبندگی چربی کمک می‌کنند.