ماده دویست و بیست و پنج قانون مدنی
ماده 225 – متعارف بودن امری در عرف و عادت به طوری که عقد بدون تصریح هم منصرف آن باشد به منزله ذکر در عقد است.
دستهها
ماده 225 قانون مدنی
ماده دویست و بیست و پنج قانون مدنی
ماده 225 – متعارف بودن امری در عرف و عادت به طوری که عقد بدون تصریح هم منصرف آن باشد به منزله ذکر در عقد است.