کنتاکتور

Contactor

کنتاکتور یک دستگاه  الکتریکی است که برای قطع و وصل کردن  یک مدار الکتریکی استفاده می‌شود.

کنتاکتور معمولاً توسط مداری کنترل می شود که قدرت بسیار پایین تری نسبت به مدار کلید زده شده دارد،

به تعریف ساده تر کنتاکتورها کلیدهای الکترو مغناطیسی هستند که با استفاده از یک جریان کوچک تر، یک جریان بزرگتر را قطع و وصل می کنند. این فرآیند به این شکل می باشد که یک جریان کوچک به کنتاکتور فرستاده می شود و کنتاکتور متوجه می شود که الان باید کلید داخلی خود را در حالت روشن قرار دهد و وقتی که آن جریان کوچک قطع شد، کنتاکتور متوجه می شود که الان باید کلید داخلی خود را در حالت قطع قرار دهد.

کنتاکتور ساختاری به هم پیوسته دارد و به راحتی قابل نصب است.
کنتاکتور می‌تواند رنج وسیعی از جریان را پوشش دهد و در هر یک از این آمپراژها از جریان‌های کم تا هزاران آمپر و ولتاژهای 25 ولت تا هزاران ولت مورد استفاده قرار گیرد.

در ابعاد مختلفی از ابعاد کوچک دستی تا سایزهای بزرگتر در بازار موجودند. کنتاکتور به این دلیل بیشتر در بارهای با جریان بالا مورد استفاده می‌باشد که ظرفیت بالایی برای عملکرد در جریان‌های بالای 5000 آمپر و توان‌های بالاتر از 100کیلووات دارد.

تفاوت کنتاکتور و رله

• اما یک تفاوت پایه ای بین کنتاکتور و رله وجود دارد و آن اینست که کنتاکتور بیشتر در دستگاه‌هایی کاربرد دارد که ظرفیت تحمل جریان بالاتری دارند درحالیکه رله مقدار کمی از جریان به‌اندازه 0.1 آمپر تا 20 آمپر  مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• کنتاکتور‌ها معمولاً برای کاربرد‌های ۳ فاز استفاده می‌شوند درحالی‌که رله‌ها بیشتر کاربرد‌ تک فاز دارند.
• کنتاکتور، ۲ قطب را بدون اینکه مدار مشترکی بین آن‌ها باشد به یکدیگر وصل می‌کند درحالی‌که رله یک تیغه ثابت دارد که به نول متصل است.
• علاوه بر این کنتاکتور‌ها تا 1000 ولت کارکرد دارند درحالی‌که رله‌ها تنها تا ۲۵۰ ولت مورداستفاده قرار می‌گیرند.