قفل تشخیص چهره از انواع قفل بیومتریک تشخیص چهره بیومتریک با تجزیه و تحلیل نقاط گره ای صورت، مانند عرض بینی، شکل استخوان گونه، طول خط فک و عمق حدقه چشم کار می کند. هر زمان که فردی با دوربین روبرو می شود، دستگاه به دنبال اطلاعات ذخیره شده در پایگاه داده می گردد. و در صورت مطابقت قفل باز میشود.
قفل تشخیص چهره یک سیستم امنیتی بیومتریک است که از ویژگی‌های منحصربه‌فرد صورت یک فرد برای شناسایی و احراز هویت او و در نهایت، اعطای دسترسی استفاده می‌کند. این سیستم به طور فزاینده‌ای در تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها، سیستم‌های کنترل دسترسی و حتی برخی قفل‌های درب هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مراحل عملکرد قفل تشخیص چهره
به طور کلی، فرآیند تشخیص چهره و باز کردن قفل در این سیستم‌ها شامل چند مرحله کلیدی است:
* ثبت‌نام (Enrollment):
* در این مرحله، کاربر برای اولین بار چهره خود را به سیستم معرفی می‌کند.
* دوربین دستگاه (معمولاً دوربین جلویی در گوشی‌های هوشمند) چندین تصویر از زوایای مختلف صورت کاربر ثبت می‌کند.
* نرم‌افزار مخصوص، نقاط کلیدی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد صورت را در این تصاویر شناسایی و استخراج می‌کند. این ویژگی‌ها می‌توانند شامل فاصله بین چشم‌ها، پهنای بینی، شکل چانه، خطوط فک و سایر مشخصات هندسی صورت باشند.
* این ویژگی‌های استخراج شده به یک الگوی دیجیتالی یا نقشه سه بعدی از صورت کاربر تبدیل شده و به صورت رمزگذاری شده در حافظه امن دستگاه ذخیره میشود. این الگو معمولاً یک تصویر کامل از صورت نیست، بلکه مجموعه‌ای از داده‌های ریاضی است که ویژگی‌های منحصربه‌فرد را نشان می‌دهد.
* تشخیص و احراز هویت (Recognition and Verification):
* هنگامی که کاربر قصد باز کردن قفل را دارد، دوربین دستگاه دوباره فعال میشود و تصویری از چهره او ثبت می‌کند.
* نرم‌افزار همان فرآیند استخراج ویژگی‌ها را روی تصویر جدید انجام می‌دهد و یک الگوی دیجیتالی جدید از چهره فعلی کاربر ایجاد می‌کند.
* سپس، سیستم این الگوی جدید را با الگوی ذخیره شده در مرحله ثبت‌نام مقایسه می‌کند.
* اگر تطابق کافی بین این دو الگو وجود داشته باشد (یعنی ویژگی‌های صورت فعلی کاربر به اندازه کافی به ویژگی‌های ذخیره شده نزدیک باشند)، سیستم هویت کاربر را تأیید کرده و قفل را باز می‌کند.
* آستانه تطابق (میزان شباهت مورد نیاز برای تأیید هویت) معمولاً توسط سازنده تنظیم میشود و می‌تواند بر سطح امنیت سیستم تأثیر بگذارد. آستانه بالاتر امنیت بیشتری را فراهم می‌کند اما ممکن است منجر به تشخیص‌های اشتباه بیشتری شود.
انواع فناوری‌های مورد استفاده در قفل تشخیص چهره:
* تشخیص چهره دو بعدی (2D Face Recognition): این روش از یک تصویر دو بعدی از چهره برای تشخیص استفاده می‌کند. به دلیل اینکه فقط اطلاعات دو بعدی را ثبت می‌کند، ممکن است در برابر فریب‌هایی مانند استفاده از عکس کاربر آسیب‌پذیرتر باشد.
* تشخیص چهره سه بعدی (3D Face Recognition): این فناوری از دوربین‌ها و حسگرهای پیشرفته‌تری استفاده می‌کند که می‌توانند عمق و شکل سه بعدی صورت را ثبت کنند. این کار معمولاً با تاباندن یک الگوی نور ساختاریافته (Structured Light) یا استفاده از فناوری Time-of-Flight انجام میشود. تشخیص سه بعدی به طور قابل توجهی امنیت بالاتری نسبت به تشخیص دو بعدی دارد و در برابر فریب‌هایی مانند عکس یا ماسک‌های ساده مقاوم‌تر است.
* تشخیص چهره با کمک مادون قرمز (Infrared Face Recognition): برخی سیستم‌ها از دوربین‌های مادون قرمز برای ثبت تصویر چهره در شرایط نوری کم یا تاریکی استفاده می‌کنند. این فناوری می‌تواند با ترکیب با تشخیص دو بعدی یا سه بعدی، دقت و قابلیت اطمینان سیستم را افزایش دهد.
مزایای قفل تشخیص چهره:
* راحتی و سرعت: باز کردن قفل معمولاً سریع و بدون نیاز به لمس دستگاه یا به خاطر سپردن رمز عبور انجام میشود.
* امنیت (در سیستم‌های پیشرفته): به ویژه در سیستم‌های سه بعدی، سطح امنیت می‌تواند بسیار بالا باشد و در برابر تلاش‌های فریبکارانه مقاوم باشد.
* عدم نیاز به حمل کلید یا رمز عبور: احتمال گم شدن یا فراموش کردن کلید یا رمز عبور وجود ندارد.
* دسترسی بدون دخالت دست (Hands-free access): در برخی کاربردها، مانند سیستم‌های کنترل دسترسی، می‌تواند بسیار مفید باشد.
معایب قفل تشخیص چهره:
* آسیب‌پذیری در برابر فریب (در سیستم‌های دو بعدی): سیستم‌های دو بعدی ممکن است با استفاده از عکس یا ویدیو فریب بخورند.
* عملکرد در شرایط نوری نامناسب: نور بسیار کم یا بسیار زیاد می‌تواند بر دقت تشخیص تأثیر بگذارد (اگرچه فناوری مادون قرمز این مشکل را تا حدی حل کرده است).
* تغییرات در ظاهر: تغییرات قابل توجه در ظاهر فرد مانند آرایش سنگین، ریش بلند، عینک یا تورم صورت ممکن است باعث عدم تشخیص صحیح شود.
* نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی: ذخیره و پردازش تصاویر چهره افراد نگرانی‌هایی را در مورد حریم خصوصی ایجاد می‌کند.
* هزینه (برای سیستم‌های پیشرفته): سیستم‌های تشخیص چهره سه بعدی معمولاً هزینه بیشتری نسبت به سایر روش‌های قفل‌گذاری دارند.
* آسیب‌پذیری در برابر حملات سایبری (در سیستم‌های متصل به شبکه): مانند سایر سیستم‌های هوشمند، قفل‌های تشخیص چهره متصل به شبکه ممکن است در معرض حملات سایبری قرار بگیرند.
کاربردهای قفل تشخیص چهره:
* تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها: برای باز کردن قفل دستگاه و تأیید هویت در برنامه‌ها و پرداخت‌ها.
* لپ‌تاپ‌ها: برای ورود به سیستم عامل و برنامه‌ها.
* سیستم‌های کنترل دسترسی: در ساختمان‌ها، دفاتر، فرودگاه‌ها و سایر مکان‌های امنیتی برای مدیریت ورود و خروج افراد.
* قفل‌های درب هوشمند: برای باز کردن قفل درب منزل یا محل کار بدون نیاز به کلید یا رمز عبور.
* دستگاه‌های حضور و غیاب: برای ثبت زمان ورود و خروج کارکنان.
برندهای قفل تشخیص چهره
خرید قفل تشخیص چهره
قیمت قفل تشخیص چهره