بر اساس ماده ۲۳۴ قانون مدنی شرط صفت عبارت است از شرط راجع به کیفیت یا کمیت مورد معامله
شرط صفت عبارت از قیدی است که مقدار یا چگونگی مورد معامله را مشخص می سازد.
شرط صفت اصولاً جز نشان دادن صفتی از مورد معامله چیزی نیست و بنابراین نمی توان ماهیتش را جدا از مورد معامله در نظر گرفت بلکه وابستگی کامل به خود مورد معامله دارد.