اَمارِه
اماره در لغت به معنی نشان و نشانه است و جمع آن اَمارات است.
اماره به معنی واقعه ای است که از وقوع آن بتوان امری ديگر را نتيجه گرفت و آن را اثبات کرد.
مثل وجود ابر میتواند نشانه باران باشد و شاید هم نه.
اماره در اصطلاح حقوقی، به موجب ماده ۱۳۲۱ قانون مدنی عبارت است از اوضاع و احوالی که به حکم قانون یا در نظر قاضی دلیل بر امری شناخته می‌شود.
اماره نشانه ای است که به وسیله آن امر مجهولی که مورد ادعای ثالت است، فقط به علم قاضی کمک میکند و ادله اثبات ادعا محسوب نمیشود.