شرط ضمنی ، تعهدى است که در متن عقد ذکر نمى‌شود؛ اعم از آنکه پیش از عقد ذکر شود و عقد با لحاظ آن تشکیل گردد، یا هرگز ذکر نشود و از اوضاع و احوال و سیرۀ عرفى و سایر قراین مفادش استنباط گردد.
شرط ضمنى را مى‌توان به شرط ضمنی بنایی و شرط ضمنی عرفی تقسیم کرد.
مثلا سالم بودن مبیع گرچه در عقد یا پیش از آن شرط نمى‌شود ولى به لحاظ بناى عرفى بر سالم بودن آن، یک شرط ضمن عقد است و از نوع دوم محسوب مى‌گردد.