EXPLOSIVE FORMING
شکل دهی انفجاری یکی از روش های شکل دهی سریع با انرژی زیاد (HERF) است.
در شکلدهی انفجاری، موج پر فشار ناشی از انفجار یک ماده منفجره، برای شکل دادن فلز به کار گرفته می شود. این یک روش نسبتا قدیمی است و اولین استفاده از آن به اواخر دهه ۱۸۰۰ میلادی باز می گردد که برای ساخت پوسته های فلزی روی دربها به کار می رفت. امروزه این روش با پیشرفت هایی که در آن ایجاد شده، هنوز هم به کار می رود.
در شکل دادن انفجاری، در اثر موج فشاری حاصل از انفجار در داخل یک مایع، ورق فلزی که در تماس با مایع است،به دیواره های قالب می چسبد. محیط مایع سبب می شود موج فشاری ناشی از انفجار، متعادل شده و نیروی حاصله تقریبا به صورت یکسان به تمام سطوح قطعه کار وارد آید.
حاشیه ورق بر روی قالب کاملا آب بندی شده و محکم نگه داشته می شود. معمولا وجود یک خلا نسبی پشت ورق ایجاد می کنند. وجود این خلا در قالب از این جهت لازم است که باقی ماندن هوا در پشت ورق به هنگام شکل دادن سریع، همانند یک ضربه گیر عمل کرده و از چسبیدن ورق بر روی قالب جلوگیری می کند. و شکل نهایی قطعه کار ناقص خواهد بود.
هنگامی که ماده منفجره منفجر می شود، فشار حاصل سبب می شود ورق بر روی دیواره های قالب بچسبد. عملیات شکل دادن در چند میکرو ثانیه کامل می گردد.
مقدار مواد منفجره و موقعیت آن در مایع خیلی مهم است.برای ساخت قطعات با شکل های مختلف، شکل ماده انفجاری نیز به فرم های مختلف مثلا میله ای، صفحه ای، دانه دانه، مایع و چسبنده باید تغییر کند.
انواع روش های شکلدهی انفجاری
با توجه به موقعیت قرار گیری ماده منفجره، روش تولید انفجاری به دو گروه اصلی تقسیم میشود:
شکل دهی انفجاری فاصله دار
شکل دهی انفجاری تماسی