پیچ خود رزوه زن/ پیچ خودکار سلف تپینگ/ self tapping screws
پیچ سلف تپینگ نوعی پیچ خودکار است که برای اتصال دو قطعه به یکدیگر بدون نیاز به پیش‌سوراخ‌کاری استفاده می‌شود. نوک تیز و رزوه‌های درشت این پیچ به آن اجازه می‌دهد تا هنگام پیچ شدن، خود به تنهایی در ماده‌ای که به آن پیچ می‌شود، رزوه ایجاد کند.
انواع پیچ خودکار سلف تپینگ
پیچ‌های خودکار بر اساس جنس، نوع روکش، نوع سر و نوع رزوه به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. برخی از انواع رایج عبارتند از:
* پیچ خودکار رزوه‌ساز (Thread-forming): این نوع پیچ با فشار دادن خود به داخل حفره، بدون ایجاد برش (به ویژه پلاستیک و ورق‌های فلزی نازک)، رزوه را در دیواره سوراخ محل نصب ایجاد می‌کند.
* پیچ خودکار رزوه‌بَر (Thread-cutting): این نوع پیچ با بریدن ماده و ایجاد براده، رزوه را در قطعه ایجاد می‌کند. معمولاً برای فلزات سخت‌تر استفاده می‌شود.
مزایای پیچ خودکار
* سرعت و سهولت نصب: نیازی به پیش‌سوراخ‌کاری نیست.
* کاهش هزینه: حذف مرحله سوراخکاری با مته، هزینه‌های نصب را کاهش می‌دهد.
* مقاومت بالا: پیچ‌های خودکار معمولاً دارای مقاومت بالایی در برابر نیروهای برشی و کششی هستند.
کاربردهای پیچ خودکار
پیچ‌های خودکار در صنایع مختلفی از جمله:
* صنعت ساختمان: برای اتصال ورق‌های فلزی، چوب و سایر مصالح ساختمانی
* صنعت خودرو: برای اتصال قطعات فلزی خودرو
* صنعت مبلمان: برای اتصال قطعات فلزی به چوب
* صنعت الکترونیک: در برخی کاربردهای خاص
تفاوت پیچ سلف تپینگ و پیچ سلف دریلینگ
گاهی اوقات، پیچ سلف تپیتگ و پیچ سلف دریلینگ به جای هم استفاده می‌شوند. هر دو نوع پیچ قابلیت ایجاد رزوه در ماده را دارند، اما تفاوت اصلی آن‌ها در نوک پیچ است. نوک پیچ سلف دریلینگ تیزتر و سخت‌تر است و می‌تواند در مواد ضخیم‌تر و سخت‌تر نفوذ کند.
حتی سر بعصی از انواع پیچ سلف دریلینگ شبیه مته می باشد.