Flooring
کف‌سازی یک اصطلاح جامع در صنعت ساختمان است که به کل فرآیند آماده‌سازی، پوشش‌دهی و پرداخت نهایی سطح کف یک فضا اطلاق میشود.
این عملیات شامل مجموعه‌ای از مراحل متوالی و دقیق است که از ایجاد بستر اولیه تا اجرای پوشش نهایی و تکمیل آن را در بر می‌گیرد. هدف اصلی کف‌سازی، ایجاد یک سطح محکم، پایدار، تراز، زیبا و کاربردی است که بتواند بارهای وارده را تحمل کرده و نیازهای عملکردی و زیبایی‌شناختی فضا را برآورده سازد. کیفیت اجرای هر یک از این مراحل، مستقیماً بر دوام، پایداری و زیبایی نهایی کفپوش تأثیرگذار است.
مراحل کلی کف‌سازی
بعد از انتخاب مصالح بر اساس طراحی انجام شده ، که متاثر از کاربری ، نیاز محل ، بودجه و سلیقه کارفرما می باشد مراحل زیر انجام میگردد.
۱. زیرسازی :
این گام اولیه برای آماده‌سازی بستر کف است. هدف اصلی آن تسطیح و هموارسازی سطح و ایجاد یک بستر محکم و پایدار برای تحمل بارهای وارده است. این کار با پر کردن فضا تا تراز مشخص با مصالحی نظیر فوم بتن ، اسکرید ، پوکه صنعتی یا پوکه معدنی انجام میشود. این مرحله شامل تسطیح ، تراز کردن یا شیب‌بندی (در فضاهای در تماس با آب مثل ، بام ، حمام و آشپزخانه) می باشد.
برای شیب بندی ، در صورت نیاز ، کروم بندی انجام میشود.
۲. عایق‌کاری :
پس از زیرسازی، در صورت لزوم، عایق‌کاری انجام میشود. این گام شامل اجرای عایق رطوبتی (مانند ایزوگام یا قیرگونی) برای جلوگیری از نفوذ آب به لایه‌های زیرین، و همچنین عایق حرارتی برای کاهش اتلاف انرژی و بهبود آسایش حرارتی فضا است.
۳. دلیل‌گذاری :
این مرحله‌ای فنی و دقیق پیش از شروع “فرش کردن” کف با مصالح بنایی (سنگ، سرامیک، موزاییک) است. ابتدا یک لایه از ماسه کم‌سیمان یا ملات تراز کننده برای تراز و شیب‌بندی نهایی روی بستر پخش میشود. سپس، در چهار گوشه یا نقاط استراتژیک، چهار تایل به عنوان “دلیل” قرار داده می‌شوند. این تایل‌ها با دقت بالا و با استفاده از ریسمان و تراز، هم از نظر تراز افقی و هم از نظر شیب لازم، تنظیم می‌شوند. دلیل گذاری یک محدوده چهارضلعی کاملاً تراز و دقیق را ایجاد میکنند.
* ۴. دستوره فرش :
دستور فرش به اولین ردیف (رج) از مصالح کفپوش گفته میشود که مستقیماً بر اساس “دلایل” اجرا شده در مرحله قبل، نصب میگردد. در این مرحله، نصاب با اتصال چهار تایل “دلیل” به یکدیگر و ادامه چیدمان بر اساس تراز و راستای ریسمان‌ها، این ردیف حیاتی را تکمیل می‌کند. “دستور فرش” به عنوان خط مبنا و الگوی اصلی برای تمامی ردیف‌های بعدی عمل می‌کند.
* ۵. فرش کردن :
فرش کردن اصطلاحی جامع است که به کل فرآیند نصب نهایی مصالح کفپوش (سنگ، سرامیک، موزاییک و…) بر روی بستر آماده شده اطلاق میشود. پس از اتمام “دستور فرش”، سایر قطعات مصالح با استفاده از ملات یا چسب مناسب، بر اساس تراز و راستای تعیین شده و الگوی چیدمان مورد نظر، نصب می‌شوند. برش‌های دقیق نیز در این مرحله انجام می‌پذیرد.
* ۶. بندکشی و یا دوغاب‌ریزی :
پس از اتمام چیدمان و نصب کامل تمامی قطعات مصالح، مرحله بندکشی و یا دوغاب‌ریزی صورت می‌گیرد. در این فرآیند، فواصل بین قطعات کفپوش با پودر بندکشی مخصوص (یا دوغاب) پر میشود. هدف اصلی، جلوگیری از نفوذ آب و آلودگی به زیر کفپوش، افزایش استحکام و یکپارچگی سطح، و همچنین بهبود زیبایی ظاهری کار است.
* ۷. ساب و پولیش :
مرحله پایانی در اجرای کفپوش، کف سابی و پولیش (پرداخت نهایی) است. ساب زدن به ویژه برای سطوح سنگی ضروری است تا سطح سنگ را صاف، تراز و یکدست کند. پس از ساب زدن، پولیش بر روی سطوح انجام میشود تا به آن‌ها براقیت و جلای نهایی بخشیده شود. برای سرامیک و موزاییک، معمولاً نیازی به ساب زدن نیست و در صورت نیاز، تنها یک عملیات پولیش سطحی و تمیزکاری نهایی صورت می‌گیرد. این مرحله نهایی، ظاهر انواع کفپوش را تکمیل کرده و آن را آماده بهره‌برداری می‌کند.
توجه : در کف سازی با پارکت و لمینت برخی سازنده ها بعد از عایق کاری تسطیح و تراز و شیب را فقط با ملات سیمان انجام میدهند و برخی از کفپوش های ارزان قیمت مثل موزاییک استفاده میکنند.