دژ ( دِ ) / کلات (کَ )
کلات / کلایه
از اصطلاحات معماری سنتی ایران ، پناهگاهی که بر فراز کوه یا جای کوه یا جای بلند ساخته می شود .کلمه قلعه عربی شده ” کله ” است .
سازه ای مستحکم است که در گذشته احداث میگردیده . اعلب کاربرد نظامی داشته و برای دفاع از اهالی در برابر تهاجم مورد استفاده قرار میگرفته.
قلعه ها را با سنگ می ساختند و دور تا دور آنها دارای بارو یا دیوارهای بلند و محکم بوده واز چهار سو محلهایی برای دیدبانی داشته اند .