آکوستیک / Acoustic
آکوستیک از زبان یونانی گرفته شده است و به معنای شنیده شدن می باشد. و Acoustics به معنی صوت شناسی یا دانش اصوات ، ایجاد، پخش، انتقال، کنترل و آثار صدا می باشد.
آکوستیک به معنی کنترل انتشار مستقیم و غیر مستقیم توسط صوت است.
به بیان ساده تر آکوستیک فقط جلوگیری از صدا های مزاحم نیست. و همچنین به چگونگی انتشار صدا ها را ، به نحوی که برای ما مطلوب است میپردازد .
در محیط های کاری مطابق با استانداردها و قوانین مقدار و حدود قابل قبولی از صدا مجاز می باشد. و اگر شدت صدا از این مقداری بیشتر شود آسایش صوتی و سلامتی افراد دچار اختلال می شود.
این یک علم است برپایه قوانین فیزیک ، که به ما کمک می کند تا به نحوی که صدا در محیط کار می کند را درک و پیش بینی کنیم.
علاوه بر استفاده از مصالح اکوستیک و عایق صوتی روش هایی نیز برای کاهش صدا از قبیل افزایش فاصله بین منبع و گیرنده ، با استفاده از سازه‌های میرایی مانند تیغه‌های صوتی ، سرکوب بازتاب صدا با استفاده از موانع و دخالت اشیاء در مسیر صدا برای انعکاس یا جذب انرژی از امواج صوتی است که از پژواک صدا جلوگیری میکند. بکار گرفته میشود.
آکوستیک دونکته را مورد توجه قرار میدهد :
اول – کنترل و رسیدن صدای خوب به هر شخص به صورت مستقیم
انتشار و بازگشت و کم کردن مدت زمان طنین جهت جلوگیری از هم پوشانی شدن صداها توسط یکدیگر است.
دوم – جلوگیری از ایجاد نویز یا نوفه بوده
از طریق انتخاب سایت مناسب دور ازالودگی صوتی ، دیوارهای دوجداره، مصالح جاذب و دورسازی تأسیسات از چنین محیط‌هایی و همچنین قرار دادن فضاهای واسطه‌ای چون کریدور و انبار میان محیط خارج و فضاهای شنوایی است.
همچنین آکوستیک ، برای تقویت صدا ها به استفاده از سیستم‌های صوتی ایده‌آل و بکارگیری میکروفونها و بلندگوها و آمپلی فایرها تعبیه یک اتاق کنترل ، که بسته به نوع بکارگیری و نیاز استفاده می کند.
گرمای فضا های آکوستیک
صدا در نتیجه ارتعاش اجسام از نقطه ای به نقطه ی دیگر حرکت می کند. هنگام انتشار صدا در محیط در واقع این ذرات هوا هستند که با ارتعاششان باعث انتقال صدا شده اند.
ذرات هوایی که در اثر ارتعاش صوت به داخل حفره های عایق صوتی می روند و از آن خارج می شوند و به دلیل اصطحکاک بین آنها مقداری از انرژی صوت به گرما تبدیل می شود.