ماده ۲۷ قانون ثبت احوال (اصلاحی ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) – در صورتی که وفات یا ولادت طی نامه رسمی از طرف ماموران انتظامی یا قضائی و یا سایر مقامات اعلام شود شماره و تاریخ اعلامنامه در سند درج و به منزله امضاء سند خواهد بود. قبلی / ماده ۲۷ قانون ثبت احوال / بعدی قانون ثبت احوال […]
ماده ۲۸ قانون ثبت احوال (اصلاحی ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) – در موارد زیر اعلام وفات به عهده مقامات زیر است: ۱- در صورتی که وفات در اثر بروز سوانح از قبیل زلزله، سیل، طوفان و آتش‌سوزی واقع شود مقامات انتظامی یا گروههای امدادی حاضر در محل مکلفند واقعه وفات را ضمن ارسال صورت حاوی نام و نام […]
ماده ۲۶ قانون ثبت احوال (اصلاحی ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) – اعلام وفات و امضاء سند ثبت وفات به ترتیب به عهده یکی از اشخاص زیر است: ۱- نزدیکترین خویشاوند متوفی که در موقع وفات حاضر بوده است. ۲- متصدی یا صاحب مکانی که وفات در آن رخ داده است یا نماینده او. ۳- هر شخصی که در […]
ماده ۲۵ قانون ثبت احوال (اصلاحی ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) – مهلت اعلام وفات ده روز از تاریخ وقوع یا وقوف بر آن است. روز وفات و تعطیل رسمی بعد از آخرین روز مهلت به حساب نمی‌آید و در صورتی که وفات در اثناء سفر رخ دهد مهلت اعلام آن از تاریخ رسیدن به مقصد احتساب خواهد شد. […]
ماده ۲۴ قانون ثبت احوال (اصلاحی ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) – واقعه وفات باید طبق تصدیق پزشک و در صورت نبودن پزشک با حضور دو نفر گواه ثبت گردد. در مورد طفلی که مرده به دنیا آمده یا بلافاصله پس از تولد بمیرد در صورت وجود پزشک در محل، تصدیق پزشک ضروری است و در صورت نبودن پزشک […]